Er is per keer alleen maar een
en van veelvoud is er geen.
Dat bestaat uit vele enen
die het zijn bestaan verlenen.
Ook al zie ik wel tegelijk
deze letters op papier,
zij vormen toch een rijk
en dat rijk is enkel hier.
Ik maak altijd wel iets mee
en dit vooronderstelt al twee:
daar een eindeloze zee
en hier een kijker op de ree.
Toch is twee nog steeds een woord
dat zich aan geen tweeheid stoort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten