Zelfreflectie en het leven
en tenslotte het bestaan:
zij zijn zondermeer gegeven
maar waar komen zij vandaan?
Kennis schiet hierin te kort,
hier kan men enkel geloven
of, als het daaraan schort,
alle lichten doven.
Of zou het kunnen zijn
dat die vragen, met hun pijn,
slechts bestaan uit misverstand
en was er nooit iets aan de hand?
Zij zijn slechts geldig door de tijd
die oplost in vergetelheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten