Er gaapt een afgrond, peilloos diep,
aan weerszijden van een koord
waarover menigeen al liep
omdat het nu zo eenmaal hoort.
Ieder houdt zich in balans
en vergroot daarmee de kans
om zo de overkant te halen
dankzij gelijkbelaste schalen.
Het is eenvoudig om te vallen
in de ruimte zonder wallen,
in de diepte onbegrensd
waar men niets meer ziet of wenst
en waar het donker is en stil
maar 't is het laatste wat men wil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten