Vervuld zijn nu mijn dagen
met wat ik mij heb opgedragen:
om niemand te belagen,
over niets meer door te zagen,
verzaken aan het jagen,
te vullen alle magen
en lief en leed te dragen.
Ook al gaat dat niet gelukken
en moet ik mij steeds blijven bukken
onder tegenslag en jukken,
ik laat mij hierdoor toch niet drukken,
zal de zoete vruchten plukken
van mijn droom die blijft verrukken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten