Ik wil naar de oorsprong terug
maar de sluiers blijken stug
die mij daarvan scheiden.
Ik kan mij van hen niet bevrijden.
Daardoor kan ik die niet vinden
en ongrijpbaar als de winden
vlucht zij altijd voor mij weg.
Zij toont zich niet als ik dat zeg.
Maar zie, dat is ook niet zo raar
want ze is ook niet meer daar.
Als een oogwenk, snel en vlug
komt zij nooit en nimmer terug.
Als ik echter maar blijf kijken
tonen zich steeds nieuwe rijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten