In de ochtend is het fris
en de wereld staat nog stil.
Het is te vroeg voor een gemis,
daarvoor is mijn geest te pril.
Ieder ligt nog in zijn bed
en beleeft daarin zijn pret
maar hierbuiten vriest het matig
en de gevels zwijgen statig.
Was ik ontrouw of nalatig
dat ik in de vrieskou sta?
Gelukkig is mijn saldo batig.
Zo ben ik een enigma.
Over straat waggelen meeuwen
net als in voorbije eeuwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten