Mijn kat springt af en toe op schoot
maar dit verhindert niet zijn dood.
Die wetenschap is hartverscheurend
en die maakt mij droef en treurend.
Er is niets dat ik kan doen
behalve dat ik mij verzoen
met het kloppen van zijn hart,
met het mijne een in smart.
De situatie is benard.
Toch maakt hij een frisse start,
speelt nu met een klosje garen
of zit naar de draad te staren.
Ik kan mijn droefheid niet bewaren
als ik niet denk aan tijd of jaren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten