Vreemd, dat ik nog steeds iets wil
met dingen die gebeuren
ofschoon zij zelf, spontaan en stil,
zich vertonen met hun kleuren.
Ik heb meestal een commentaar
maar de dingen zijn al daar.
Zij gaan vooraf aan elk verlangen,
onafhank'lijk van mijn gangen.
Telkens wil ik ze nog sturen
want ik kan ze niet verduren
in hun eenvoud en hun pracht
want zij spotten met mijn macht.
Ik verlies mij in mijn klacht
terwijl de wereld danst en lacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten