Eind'lijk is het vliegertijd
en de lucht staat wagenwijd
voor witte wolkjes open
die door de hemel lopen.
De vlieger is van groen papier
en stijgt op zonder staart.
Hij staat aan de hemel fier
boven sloot en vaart
en rukt zachtjes aan het touw
dat van de haspel is gegleden.
Hij staat daar fris en trouw
in een eeuwig heden.
Als een ranke vrouw
zonder een verleden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten