In de ruimte is je lijf een kluis
waar je niet in of uit kunt gaan
maar in de tijd een buis
waarvan de einden openstaan.
De hele wereld trekt erdoor
en komt zichzelf weer tegen,
wat achter lag ligt voor
in zonneschijn of regen.
Zo ben je als een ring
waardoor het leven ging
maar dat je niet kon houden.
Wanneer de dingen zouden
blijven werden zij herinnering
en dansten lieflijk in een kring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten