De ruimte en de duur
die moeten eerst verdwijnen
voordat de dingen puur
kunnen gaan verschijnen.
Maar verschijnen eist een uur
en een object vraagt lijnen.
Waar ik ook mijn zoeken stuur,
de dingen springen als dolfijnen
uit een zee van ruim en tijd
en zijn eruit bereid.
En toch: al zegt de maat hoe groot
verklaart die niet het rood
van dit glas wijn:
mysterieus blijft karmozijn.
Ofschoon van tijd en span gemaakt
blijven signalen vrij en naakt
waardoor je kunt gaan denken:
duur en ruimte zijn geschenken
van soevereine dingen
die zich door niemand laten dwingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten