Ik deed uit het bestaan een greep
en ben dat glad vergeten.
Die greep trekt nu een streep
door wat ik denk te weten.
Wat ervoor ligt noem ik binnen
en wat daarna komt buiten.
Dan ga ik een huis verzinnen
en kijk vervolgens door de ruiten.
Als gescheiden door een plaat
voel ik mij niet in staat
over die grenzen heen te reiken
en ben gevangen in mijn maat.
Totdat ineens zal blijken
dat wat ik greep niet eens bestaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten