Ik zie altijd maar een deel
van een verondersteld geheel,
dat ik meestal voorkant noem
en als het gegeven roem
en dat deel is altijd heel,
daardoor is er niets te veel.
Draai ik nu een speelkaart om
blijf ik, als ik slim ben, stom
als men mij zou willen vragen
welke kleur de kant kan dragen
die van mij is afgewend
want voor mijn blik is't onbekend.
Wanneer ik mijn ogen sluit
maakt een bloem wellicht geluid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten