woensdag 14 augustus 2013

Met lege handen.

De ervaring heeft geleerd:
wie ik heb te veel geeerd
wendt zich weldra van mij af.
Dit is dan meteen mijn straf.

Dus word ik gereserveerd
en wend voor dat niets mij deert.
Ik veroorloof me geen draf
en scheid koren van het kaf.

Maar het maakt totaal niet uit
want ik blijf steeds zonder buit.

Te begerig of te stroef,
blijft het zo dat ik behoef
want ik zie de rijkdom niet
die de wereld in mij giet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten