"Wat zal ik vanavond eten?"
"Jan Farkin is vast bezeten."
"Ik ben mijn lucifers vergeten."
"Ruimte zelf is niet te meten."
Zo dienen zij zich steeds weer aan,
komen op om te vergaan
en ik kan ze niet weerstaan:
de gedachten en de maan.
Maar ik kan ze registreren,
sterker nog: ik kan beweren
dat dit hoe dan ook geschiedt
waardoor ik weet: "Ik wist iets niet
want ik was als in een kelder."
Dit zag ik dan toch weer helder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten