Ik sta telkens voor het blok:
moet ik gaan of blijven staan?
Maar dan zie ik met een schok:
aan de hemel staat de maan.
Ook al moet ik aldoor kiezen
en ik bang ben te verliezen,
als de dood ben te bevriezen,
blijf ik toch tegelijk ook niezen.
Al mijn zorgen gaan er aan
en zijn eensklaps van de baan
bij het zien van een banaan
in verpakking van saffraan.
Zo blijft het nu eenmaal gaan
tot het strijken van de vaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten