Er is een levensgroot geheim
dat zich onttrekt aan elke rijm
en dat staat steeds voor mijn neus,
groter dan de grootste reus.
De vraag is of het zijn er is.
Het is een vraag waarnaar ik gris
als alle hoop vervlogen is
en ik mij dus niet meer vergis.
Dit zijn heeft steeds de grootste schijn
van echtheid en verscheidenheid
maar als ik inslaap wordt het klein
en dommelt in vergetelheid.
In weerwil van genot en pijn
ben ik het nochtans telkens kwijt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten