Door mijn oordeel krijg ik vorm
en verkoop mij als mijn norm.
Dat wat is voor mij van waarde
is mijn grondstof, als de aarde.
Laat ik nu die dingen los
zijn mijn streken zonder vos
en verdwijnt het laatste mos
voor de hoefslag van het ros.
Alles is er als voorheen,
als geinscribeerd in steen,
maar het is niet meer van mij,
daardoor kom ik ervan vrij.
Als een monnik zonder pij
rest mij thans een blanke lei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten