Ik ben al te graag tevreden
maar is't geen zelfgenoegzaamheid?
Moet ik niet meer tijd besteden
aan wat moet, zonder respijt?
Hoe dan ook, er is slechts heden,
dat niet meeloopt met de tijd.
Hier zijn geen gelegenheden
voor verbetering of spijt.
Wat ik ook maar doe of laat,
altijd komt het weer te laat
voor't moment dat enkel staat
en dat nooit verloren gaat.
Het is dus juist om niets te hoeven
maar genant om te gaan snoeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten