Kijk toch naar de diepe nacht.
Hij komt op in volle pracht,
is daarvan ook niet te scheiden.
Gras en bloemen vormen weiden
en het bloed, zo donkerrood,
stroomt steeds voort tot aan de dood.
Alle krachten, alle machten
komen op zonder te wachten:
zo is er alleen maar doen
als een kussen zonder zoen.
Blazen, waaien, noemt men wind.
Wat niet opstijgt ligt als grind.
Heel de wereld danst en lacht.
Wij worden erbij gedacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten