Ik draai al jaren rond in kolkende gedachten
gewikkeld in een net en in een wolk van klachten.
Ik word erdoor omhuld als door een oude schuld
en 't is de vrees voor straf die mijn bestaan vervult.
Zo zie ik over 't hoofd wat mij van geluk berooft:
dit eigenste moment dat mij niet werd beloofd.
Het is van oorsprong vrij en helemaal van mij.
Voorbij aan dood en leven bevat het elk getij.
Het is oneindig kort met niets dat eraan schort
waarin er niets gevreesd, ontlopen of verzonnen wordt
en toch is het ook lang en gladder dan een aal
en stelt het aan mijn zorgen lichtvoetig perk en paal.
Te kort voor mijn gedachten en langer dan mijn klachten
is het alleen maar hier en laat zich niet verwachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten