Het is vreemd dat ik steeds denk
dat ik nog altijd iemand ben
terwijl een groot geschenk
alles is wat ik slechts ken.
Ik ben door verbeelding dronken,
zie niet goed wat er gebeurt:
ook d'ontvanger wordt geschonken
en door wie wordt niet bespeurd.
Alles is aldus gegeven,
goed zowel als kwaad
en gedachtengang daarneven,
een glas dat op een tafel staat.
De dood en ook het lieve leven,
de klok die elk uur weer slaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten