Ik ben verstrikt in hovaardij,
leg mijn netten overal,
voeg er mooie praatjes bij,
lok een ander in de val
en terwijl ik rustig wacht
win ik met gemak aan kracht.
Ik word bewonderd of gevreesd
waardoor er niemand is die leest
wat zich afspeelt in mijn geest:
daarvoor is men te bedeesd.
Maar in feite ben ik laf
en wacht meestal liever af,
durf het nooit een keer te wagen
om aan iemand iets te vragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten