Ik ben vaster dan een huis
en nog stiller dan een muis,
goed gesloten als een kluis
en gevrijwaard van gedruis.
Dit is de tijd dat ik niet bruis
maar langs mijn gedachten suis.
Voor vermaak ben ik niet thuis
en mijn argwaan valt aan gruis.
Ik lig languit als een leeuw
en vermei me in een geeuw,
maak van elk moment een eeuw
terwijl de tijd als een pak sneeuw
stevig drukt tegen de pui
van mijn lichaam, dicht en lui.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten