Kon ik mij maar even zien,
even door jouw ogen,
dan wist ik meteen misschien
hoe ik werd bedrogen
door mijn eigen pogen
jou voor mij te winnen.
Dan zou mijn vermogen
om iets te verzinnen
al bij voorbaat zijn genekt.
Ik zou nergens aan beginnen
want dan wist ik al direct,
daar ik niet meer zag van binnen,
dat ik totaal kansloos was
als een oude regenjas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten