Ik zit in een web gevangen,
waar ik hulp'loos in blijf hangen,
door veel wetten ingeperkt,
door mijn geloof erin versterkt.
Er zijn oorzaak en gevolg,
onomkeerbaarheid van tijd,
het berouw dat mij verzwolg
en de nutteloze spijt.
Daar kom ik nu niet meer uit
daar ik hier op grenzen stuit
die mij maken tot hun buit.
Slechts jouw blik kan die doorbreken
want als niets, daarbij vergeleken,
is 't bestaan met zijn gebreken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten