Wellicht ben ik veel te vroom
aan het koesteren mijn droom
drijf dan niet mee met je stroom
die weldadig is en loom.
Maar ik ben je aan 't bevriezen
voor wie ik heb willen kiezen.
Steeds maar bang je te verliezen
durf ik nauw'lijks nog te niezen.
Dat, voor jou, is juist benauwend
dus laat je mij achter, rouwend,
mij, die slechts mijzelf nabauwend,
hebzucht als een steen rondsjouwend,
pas jouw aanschijn op zie klaren
als ik eerst kom tot bedaren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten