Wat wil ik toch bewaren
wat kort en eindig is?
Ik zit hier maar te staren
en sluit me in een nis
waarin ik ga ervaren
verdriet en groot gemis.
Het is niet realistisch
want alles gaat voorbij.
Ik noem mij wel boeddhistisch
maar toch verschans ik mij
in dat wat er niet is
en ben daarom niet vrij.
Maar als ik het laat varen
word ik meteen weer blij.
*): Naar Ajahm Brahm.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten