Alles gaat steeds maar voorbij
maar dat is slechts ene zij
van wat er nu gaande is.
Want tegelijk, net als een vis
die plots uit het water springt,
is iets anders daar dat kringt.
Telkens als er iets verschijnt
is er ook iets dat verdwijnt.
Dus per saldo blijft het nul.
Hiervan heb ik geen benul.
Als ik mij op 't ene richt
raakt het andere uit zicht.
Maar al zie ik ze tegelijk
ben ik thuis in 't lege rijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten