Soms voel ik mij bekneld
want mijn dagen zijn geteld.
Ik ervaar dit als geweld
dat mijn rustig leven kwelt.
Of er steekt verlangen op
naar een poort waarop ik klop,
die dan voor mij openzwaait
als vuur in grote hitte laait.
Of de lucht is zo bedompt
dat ik erdoor raak afgestompt
en heb ik nog een grote mond
dan komt dat door een open wond.
Toch weet ik wel dat dit niet telt
in het oneindig open veld
waarin elk onderscheid zich meldt
maar geen oordeel wordt geveld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten