een navertelling.
De Profeet was naar het scheen
met zijn vriendenkring bijeen.
Volgens vast gebruik
stond er naast zijn hand een kruik.
In het vuur van het gesprek
stootte hij die plotsklaps om
en hij dacht: "Nu word ik gek!"
want ineens was niets meer krom.
Hij kon ongehinderd reizen
door het vuur en paradijzen.
Pas voor God's Troon bleef hij staan
met onder zich de zon en maan.
Toen hij tot zichzelf weer kwam
zag men hoe hij de kruik nog nam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten