Alles deelt zich telkens mee
als een ongedeelde zee.
Hier is er geen tijd voor twee
want dat is slechts een idee.
Daarom is hier ook geen wachter
en zit er evenmin iets achter
de cascade van de dingen
die niet kwamen en niet gingen.
Alles wat men maar kan horen
is spontaan en ongeboren
en het weet zich onbespied
als een maagd in suikerriet,
zelfvergeten, kalm en zwijgend
voor een kijker licht bedreigend..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten