Dat wat weet is als de hemel.
Wolken drijven af en aan
en er is een druk gewemel
van de sterren rond de maan.
Nooit zal hij een wolk weren
maar hen allen laten gaan.
Dit kan hij zich permitteren,
hij blijft immers voortbestaan.
Of hij nu leeg is of gevuld,
hij blijft open, zonder schuld.
Van de strijd om het bestaan
treft men er geen sporen aan.
Alles wordt in hem onthuld
die verval en glorie duldt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten