Als ik naar de wolken staar
is het schouwspel alreeds daar.
Zij verschijnen kant en klaar
als een scheiding in mijn haar.
Waar ik mij ook maar bij schaar,
altijd is er het gevaar
dat ik ballingschap vergaar
omdat ik hier ben en niet daar.
Toch is dat nog geen bezwaar
als ik kom tot wat is waar:
wat bestaat is een gebaar
en dus een beweging maar
die op pool en evenaar
en in het hart trilt als een snaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten