Ik tref steeds een wereld aan,
gaaf en voller dan de maan.
Alles staat al op zijn plaats
in het licht dat ik weerkaats.
Daarom valt er niets te doen.
Zelfs de vlekken op mijn schoen
hebben zo hun eigen code
en zijn dus vast van iets de bode.
Daarom ben ik slechts in wezen
hier gekomen om te lezen
en is't mijn taak dat ik met ijver
kronkels van het zijn ontcijfer
en is heel mijn levensloop
het ontwarren van een knoop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten