Ik blijf principieel verschoond
van wat zich aan mij vertoont
want ik ben nu eenmaal niet
wat mijn oog steeds voor zich ziet
en mijn denken evenmin
of de fantasie daarin.
Alles is alleen maar buiten,
zelfs dat wat ik binnen noem
zowel mijn vragen en besluiten
als de geur van gindse bloem.
Maar mijzelf kan ik nooit kennen
tenzij ik niets anders ben,
zonder tijd om ooit te wennen,
dan wat ik zie en wat ik ken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten