zondag 17 maart 2013

Zonder grens.

Ik kan hopen, ik kan vrezen
en ook mijn gedachten lezen.
Van de beelden die verrezen
ben ik niet meer te genezen.

Aan de bosrand zingen mezen
en zij vullen heel mijn wezen
met hun twitterend gefluit.
Ik ben gemaakt van hun geluid.

Ik strek mij uit van noord tot zuid
en lig als een ex-schavuit
uitgestald op een affuit.

Alles is gemaakt van mij
en ik raak van mij zo vrij,
zonder grens en niet langszij.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten