Op de tafel liggen koekjes
of voor mijn part zijn het boekjes.
Als ik ze tel zijn het er zeven,
doe ik dit niet, is't niet gegeven.
Ik zie dan wat mijn huisdier ziet:
objecten, maar ik tel ze niet.
Dit tellen heeft zijn eigen leven,
kan van de koekjes los gaan zweven.
Getallen krijgen namen
en ik kan mij gaan bekwamen
om ze op een rij te zetten
zonder op mijn oog te letten.
Dit gebeurt door te onthouden.
Zo ontstaan ook veelvouden.
Dit geschiedt slechts in de tijd,
los van koekjes uitgespreid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten