Ik neem plaats als op een troon
en zit daar rustig, doodgewoon.
Onder mij de vaste aarde,
uitgestrekt, van grote waarde,
boven mij de wijde hemel
met geflonker en gewemel.
En mijn rug is hard en recht,
met mijn voorkant in den echt
die beschikbaar is en open,
nergens zelfs vandaan kan lopen.
Zo zit ik kalm als een koning
met de wereld als mijn woning
totdat ik zie da'k mij vergis
en merk dat het echt zo is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten