Ik ben de weg volledig kwijt
en word opgeslokt door spijt.
Radeloos en vol tweestrijd
sta ik bij ieder in het krijt.
Plagen dalen op mij neer
en ik vergis mij telkens weer.
Bevend sta ik voor mijn Heer
met een tong zo droog als leer.
Ik heb te weinig opgelet
en verstrik mij in een net.
Hoe kan het zijn dat ik dit weet?
Door een zien dat niet meedeed.
Ook als de hele zaak mislukt
blijft dit kennend en verrukt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten