Achter mij staat er een wachter,
zo noem ik dat in elk geval,
hij pleegt een slinkse overval,
wordt van mijn lijf de pachter.
Hij houdt mij in zijn greep,
ik kan mij niet bevrijden,
hij blijft mij maar berijden,
gewiekst, met knie en zweep.
Ik heb van alles geprobeerd
hem toegesproken en de les geleerd
maar het mocht niet baten:
hij gaat te buiten alle maten.
Maar nu word ik wat zachter
want nergens zie ik achter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten