Lieve vrienden en sanghagenoten,
Hoe gaat het met jullie? Ik hoop goed. De derde chemokuur heeft me dit maal een week langer in zijn greep gehouden, vandaar pas nu weer een bericht. Langzaam lijk ik nu weer uit het dal te klimmen, al is dit slechts een pluisje pijn vergeleken met wat er in de wereld gebeurt.
En toch, omdat het universum nu eenmaal letterlijk plaats lijkt te kunnen bieden aan alles (al kan het ook zo zijn dat wat er ook gebeurt het universum juist teweegbrengt of dat het gelijktijdig gebeurt zoals de ene kant van een wip omlaag gaat en de andere omhoog) wil ik jullie allen een heel gelukkig en goed nieuw jaar toewensen! 1)
Veel liefs van Hans.
Palinghaar
Wat met zorg en liefde werd gebouwd
is door de modder weggedouwd.
Waar feest verwacht werd wordt gerouwd.
Vreugd' is nu met verdriet getrouwd.
Bitt're ernst wordt wat eerst leek op stoeien:
een onophoudelijk tegen de stroom op roeien.
't Is goedheid die vermag te boeien
maar beter lijkt soms: het verfoeien.
Al lijkt dit soms de juiste leuze,
het is een illusoire keuze
geweven uit een lege list
die wijken zou als je maar wist:
't verschijnt wel maar is tegelijk niet waar
als een tapijt van palinghaar.
1) Voor degenen onder jullie die het misschien niet weten: vorige week zaterdag is op de Shambhalakalender het jaar van de ijzeren haas aangebroken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten