Openheid die we soms ruimte noemen
biedt kans voor komen en voor gaan
en kunnen we gerust als onverwoestbaar roemen.
Maar desondanks ontleent ze haar bestaan
aan duur: is zelf gelijktijdigheid.
Tijd kan't zonder ruimte stellenof als je door gedachten glijdt
zoals bij rekenen of tellen
en is een schepping van memorie:
zonder denken geen historie.
Het is herinnering die samenbalt
en 't levensrad, waarin we sterren wichelen,
valt, als het geheugen valt,
als harde schijf aan diggelen.
26 februari 2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten