Soms weet ik niet wat ik voel
en verwar ik start en doel
als ik door mijn plannen woel
of uiteenval en krioel.
Toch is er nog wel een stoel
die ik met mijn zitvlak voel.
Dit scheelt al een hele boel.
't Is alsof ik wasgoed spoel
en dat maakt mij kalm en koel
zonder theorie of doel.
Ik verveel mij en zit stil
en doorsta nu nuk en gril.
't Is alsof ik niets meer wil
en de wereld wordt weer pril.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten