Zijn mijn verzen uit de mode,
mijn gedichten dus ten dode?
Zijn ze een voorbije code
uit een and're episode,
daarmee slechts een holle klank
waaraan ik illusies dank
die mij nochtans laten schrijven
over wat hiervan blijft drijven?
Het zou best zo kunnen zijn.
Toch vind ik dit schrijven fijn,
dit bedenken, lijn voor lijn,
wat kan rijmen in't kwatrijn.
Maar die woorden, hoogvereerd,
zijn al net zo gedateerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten