woensdag 17 september 2014

Er doorheen.

Ik hoef alleen te zitten
zonder iets te doen
of wat is blijven klitten
gaat slijten als een schoen.

Geschiedenis verwaait
als niets meer wordt gezaaid.
Mijn platen, grondig grijsgedraaid,
worden daarna uitgezwaaid.

Dan ben ik er doorheen.

Ik zit geheel alleen
en zie dan voor het eerst
dat er een stilte heerst
die nimmer wordt verstoord
omdat zij kent en hoort.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten