Onderlinge afhankelijkheid.

Als ik iets wil gaan beweren moet ik eerst definieren wat ik eigenlijk bedoel of bij die bewering voel. Dus een feit komt nooit alleen. Er staat altijd iets omheen. Turven zijn gemaakt van veen en mijn teen bevat ook been. Wat ik ook maar isoleer, een frustratie of een peer, het krijgt dadelijk een grens, zelfs wanneer ik dat niet wens. Niets staat daarom op zichzelf: tien plus een is elf.