In de ban van Pan.

Ik fiets voort op deze weg maar is dat een feit? Waar ik was dat is al weg, voor wat komt is nog geen tijd. En daartussen is er niets dus ik weet niet waar ik fiets. Ik ontvang slechts een indruk en neem aan, op goed geluk, dat er dus wel iets gebeurt maar geen oogwenk wordt bespeurd waar zich dit ook laat bewijzen, dus maak ik fictieve reizen. En het waarnemen hiervan is het orgelspel van Pan.