Ik liep met lieden in een kring
stap voor stap steeds in het rond
tot door een verandering
langzaam aan een gat ontstond
tussen hem die voor mij liep
en mijzelf die dit gat schiep.
Ik had dat niet goed in de gaten,
voelde mij alleen verlaten,
wist niet dat er achter mij
zich verdichten ging een rij.
Want mijn oog, ofschoon gezond,
deed me van het feit geen kond'
dat ik mijn passen moest versnellen
om te eindigen met kwellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten