Ik ben een zak vol goed en kwaad
en verlies wel eens de maat.
Soms betrekt ook mijn gelaat
als er schaduwen van haat
schuiven als mijn liefje gaat
met een ander over straat.
Of ik poets ineens de plaat
als mij straf te wachten staat
maar dan blijk ik toch weer goed
als ik voel de warme gloed
van een onverschrokken daad
zonder erg of eigenbaat.
Als mijn geest geen oordeel velt
ben ik vrij van dat geweld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten